Ang pagmamahal ay
isang responsibilidad. Hindi tayo nagmamahal dahil masaya lang tayo sa ating
nararamdaman o dahil may nakukuha tayong pabor sa ating minamahal. Nagmamahal
tayo upang makamtan ng ating minamahal ang pinakamaganda at pinakamabuti para
sa kanya. Ngunit wala nang hihigit pa sa isang pagmamahal na kung saan ang
iyong minamahal ay mas napapalapit sa Diyos. Samakatuwid, ang pagmamahal natin
ay dapat nakatuon sa tunay na pangangailangan at sa tunay na ikabubuti ng ating
minamahal.
Sa mga pagkakataong lumilihis ang ating minamahal sa mabuting landas, hindi ba’t ang pinakamainam na gawin, kung gusto nating patunayan na mahal natin siya, ay ituwid siya sa kanyang mga gawain? Masasabi ba natin na tunay natin siyang minamahal kung pababayaan natin siyang malunod sa kasamaan? Maaatim ba nating pagmasdan ang kanyang pagdusa kung alam naman nating may magagawa tayo para maiwasan niya ito?
Sa mga pagkakataong lumilihis ang ating minamahal sa mabuting landas, hindi ba’t ang pinakamainam na gawin, kung gusto nating patunayan na mahal natin siya, ay ituwid siya sa kanyang mga gawain? Masasabi ba natin na tunay natin siyang minamahal kung pababayaan natin siyang malunod sa kasamaan? Maaatim ba nating pagmasdan ang kanyang pagdusa kung alam naman nating may magagawa tayo para maiwasan niya ito?
Mga kapatid, magmahal tayo sa paraang itinuturo sa atin ng Diyos sa linggong ito. Sinabi ng Diyos kay propeta Ezekiel (33:7- 9) na dapat nating ilayo ang sinumang alam nating gumagawa nang kasalanan sapagkat ito ay ating responsibilidad. Sinasabi naman ng ating Panginoong Hesu Kristo na gawin natin ang ating makakaya para maibalik natin sa tamang landas ang sinumang naliligaw. Mahalagang ipagdasal natin ang mga mahal natin sa buhay at ang mga taong sa tingin natin ay lumalayo sa Diyos. Magmahal tayo nang responsable at maging responsable tayo sa ating mga minamahal sa buhay.
No comments:
Post a Comment